Sergiu Porcescu, Joanna Nestorowicz, Stefan Markowski.
2014.
Moldovan Migration Policy Dilemma: Brain Drain or Jobless Growth? CARIM-East Research Report
CMR Working Paper, Nr 68(126)
Abstrakt
Od lat 90-tych XX w. Mołdawia, dawna republika ZSRR, polegała na emigracji jako głównym wentylu dla zbyt dużej podaży pracy. Migranckie transfery pieniężne z zagranicy były siłą napędową wzrostu gospodarczego. Emigranci zarobkowi stanowią blisko jedną czwartą mołdawskiej siły roboczej. Gospodarka ta jest jedną z najbardziej uzależnionych od migranckich transferów pieniężnych. Choć ten ubogi w zasoby kraj wykazywał tendencje rozwojowe w ostatnich latach, nie były one tak silne jak u jego sąsiadów. Nie udało się w tym czasie stworzyć miejsc pracy, które mogłyby zrównoważyć ograniczenie zatrudnienia w sektorach, które były spuścizną gospodarki ZSRR. Model rozwoju gospodarczego Mołdawii w latach dwutysięcznych może więc być określony jako zależny od transferów i nie zwiększający zatrudnienia. Formuła ta nie może być rozpatrywana w długofalowej perspektywie. Aby stworzyć warunki do bardziej zrównoważonego wzrostu, Mołdawia będzie musiała w najbliższej przyszłości zwiększyć swój lokalny zasób czynników produkcji. Możliwość osiągnięcia tego celu mają szansę stworzyć inwestycje w edukację i kształcenie zorientowane na kwalifikacje potrzebne na rynku pracy. W efekcie emigracja z Mołdowy mogłaby się jednak zintensyfikować. W artykule rozważane są szanse, które ma Mołdawia jako mała, otwarta gospodarka z mobilną siłą roboczą, aby wykształcić w sobie zdolność do zmiany obecnego modelu rozwoju.
Słowa kluczowe
Mołdawia, transfery pieniężne, migracja, edukacja, rozwój
