Strategie życiowe drugiego pokolenia imigrantów a przekaz międzypokoleniowy, na przykładzie polskich rodzin imigranckich w Berlinie

 

Dotychczasowe badania dotyczące migracji Polaków do Niemiec, koncentrowały się na pierwszym pokoleniu migrantów. Niewiele natomiast wiemy o ich potomkach wychowywanych w społeczeństwie niemieckim. Niniejszy projekt skupia się na ich losach oraz na relacjach międzypokoleniowych polskich rodzin imigranckich.

Głównym celem projektu jest analiza międzypokoleniowych przekazów kapitałów w rodzinie imigranckiej między pierwszym a drugim pokoleniem imigrantów z Polski. W badaniu postawione jest pytanie o to w jaki sposób zasoby kapitałów (ekonomicznych, kulturowych i społecznych) pierwszego pokolenia imigrantów kształtują strategie życiowe drugiego pokolenia imigrantów w polskich rodzinach imigranckich w Berlinie? Analiza ta pozwoli uchwycić różne typy strategii życiowych, które obiera drugie pokolenie imigrantów w przyjmującym społeczeństwie niemieckim.

Badanie będzie się opierało na wywiadach biograficznych z pierwszym i drugim pokoleniem polskich imigrantów w Berlinie. Pozwoli to uchwycić perspektywę zarówno rodzica jak i jego potomka. Przez drugie pokolenie imigrantów polskiego pochodzenia rozumiem osoby, które urodziły się w Niemczech lub emigrowały tu we wczesnym wieku, tzn. przed rozpoczęciem edukacji. Będą to dorośli potomkowie Polaków, którzy emigrowali do Niemiec w latach 80. i 90. w celach zarobkowych i dysponujący różnymi poziomami kapitałów ekonomicznego, kulturowego i społecznego.

Podczas gdy pierwsze pokolenia imigrantów przeważnie doświadczają w społeczeństwie przyjmującym obniżenia statusu społecznego, to drugie pokolenia w większości status ten podnoszą. To czy im się to uda, zależy od szeregu różnych czynników: statusu ekonomicznego rodziców, inwestycji rodziców w dzieci (np. w edukację), statusu prawnego rodziców, dzielnicy w której się wychowują, ich znajomości języka niemieckiego, dyskryminacji czy powiązań z miejscem pochodzenia rodziców. Czynniki te w różnym stopniu dotykają poszczególne grupy etniczne, dlatego ich mobilność społeczna nie będzie taka sama. Każda z nich ma swoją specyfikę w radzeniu sobie z trudnościami, które napotyka w społeczeństwie przyjmującym. Niektórzy robią to poprzez inwestycje w kapitał ekonomiczny, akumulując dobra finansowe, inni koncentrują się na budowaniu rodzinnych i etnicznych sieci społecznych, a więc na budowaniu kapitału społecznego czy na przekazywaniu dzieciom umiejętności i wykształcenia, które składają się na kapitał kulturowy w rozumieniu Pierre’a Bourdieu. Niniejszy projekt poprzez zbadanie polskich rodzin imigranckich pozwoli wejść w ich codzienność i przybliży nas do ich zwyczajów oraz sposobu przekazywania i akumulacji różnych kapitałów.

Czas trwania

2019 - 2021

Źródło finansowania

Narodowe Centrum Nauki