Małgorzata Budyta-Budzyńska.
2013.
Strategie adaptacyjne Polaków w czasie islandzkiego kryzysu finansowego 2008-2010
CMR Working Paper, Nr 66(124)
Abstrakt
Do jesieni 2008 roku Islandia opisywana była jako kraj dobrobytu, o bardzo wysokim poziomie życia. Dobra koniunktura gospodarcza na wyspie oraz otwarcie w 2006 roku rynku pracy dla obywateli państw - nowych członków Unii Europejskiej spowodowało, że na wyspę wyemigrowało wielu Polaków; wkrótce stali się największą, po autochtonach, grupą narodową na wyspie. Sytuacja gospodarcza na Islandii zmieniła się radykalnie w październiku 2008 roku, kiedy wybuchł kryzys finansowy. Nie spowodował on jednak masowych wyjazdów Polaków z wyspy. Poniższe opracowanie jest raportem z badań socjologicznych prowadzonych wśród polskich imigrantów w Reykjaviku w kwietniu i maju 2010 roku. W pierwszej części opracowania opisano źródła i fazy kryzysu islandzkiego oraz skutki ekonomiczne i społeczne załamania gospodarczego. W drugiej przedstawiono założenia teoretyczne i metodologię badań. W trzeciej, na podstawie zrealizowanych wywiadów, zrekonstruowano strategie adaptacyjne polskich imigrantów w czasie kryzysu. Polacy na Islandii, mimo większego wśród nich niż wśród Islandczyków bezrobocia, nieźle sobie poradzili. Paradoksalnie, wielu z nich słabiej od autochtonów odczuło skutki załamania gospodarczego, głównie z powodu bardzo tradycyjnych zachowań ekonomicznych. Na skutek kryzysu polska emigracja na Islandii z emigracji dorobkowej i tymczasowej zaczęła się w części przekształcać w emigrację zarobkowa i stałą.
Słowa kluczowe
migracje, Islandia, kryzys finansowy, strategie adaptacyjne
