Nina Wolfeil.
2009.
Student Mobility from New to Old Member States in the European Union – Changing Patterns after 1st of May 2004?
CMR Working Paper, Nr 42(100)
Abstrakt
Od momentu przystąpienia Polski do Unii Europejskiej w 2004 r. można zaobserwować zmianę wzorców migracji zarobkowej z Polski do krajów starej Unii. Coraz więcej Polaków wyjeżdża do Wielkiej Brytanii i Irlandii, a atrakcyjność tradycyjnych krajów docelowych takich jak Niemcy maleje. Głównym pytaniem stawianym w niniejszym artykule jest to, czy wspomnianą prawidłowość można również zaobserwować w przypadku mobilności międzynarodowej studentów z EU-8+2. W pierwszej części tekstu przedstawiono mobilność studentów jako formę mobilności osób wysoko wykwalifikowanych, a także jako czynnik wpływający na późniejszą ich migrację. W artykule zaprezentowane zostały najnowsze dane na temat mobilności studentów z krajów Europy Środkowo-Wschodniej do ośmiu krajów docelowych EU-15 (Austrii, Niemiec, Finlandii, Francji, Wielkiej Brytanii, Irlandii, Holandii, Szwecji) jak i dane na temat odpływu studentów z EU-8+2. Dane te pokazują, że w tradycyjnych krajach docelowych, takich jak Niemcy, liczba studentów zagranicznych z Europy Środkowo-Wschodniej spadła, podczas gdy w Irlandii i Wielkiej Brytanii zaobserwowano jednocześnie jej ogromny wzrost w okresie od 2004 r. Polityka w sektorze rynku pracy wobec nowych Europejczyków jest tylko jednym z potencjalnych czynników tłumaczącym tę zmianę. Wśród pozostałych determinant mobilności studentów ważną rolę odgrywają również zmiany w odpłatności za studia w krajach docelowych (czynniki przyciągające) czy zmiany demograficzne i dostęp do szkół wyższych w krajach pochodzenia (czynniki wypychające).
