Prawie 20% migrantów mieszka w tzw. globalnych miastach. Stanowią oni 38 proc. mieszkańców Nowego Jorku, 37 proc. Londynu, 27 proc. Sztokholmu i 19 proc. Berlina. To miasta stają przed wyzwaniem włączania migrantów w lokalne życie, często na przekór działaniom państwa. Londyn czy Nowy Jork otwarcie sprzeciwiają się antymigranckiej retoryce rządu w ich krajach. Z kolei na poziomie państwowym obserwujemy cięcia wydatków publicznych i przerzucanie odpowiedzialności za pomoc społeczną czy działania integracyjne na samorządy, organizacje społeczne a nawet mieszkańców.
– Miasta próbując efektywnie zarządzać niewielkimi środkami jakie mają, aby dostarczać usługi publiczne coraz częściej zaczynają wdrażać je rękami organizacji społecznych. Jendak im więcej NGO-sów dostarcza usługi publiczne, tym ciężej jest się w takim systemie połapać co kto robi i utrzymać równą jakość usług – mówiła Karolina Łukasiewicz, badaczka OBM UW.
O zagrożeniach płynących z rosnącej decentralizacji i prywatyzacji polityk oraz usług publicznych rozmawiali:
- dr Karolina Łukasiewicz, badaczka Ośrodka Badań nad Migracjami Uniwersytetu Warszawskiego, współprowadząca Laboratorium Polityk Migracyjnych Miast i Regionów
- dr Kamil Matuszczyk, adiunkt na Wydziale Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych UW, polityk społeczny i badacz OBM UW
Rozmowę prowadziła Ewa Cichocka, badaczka Ośrodka Badań nad Migracjami UW.
Badania zespołu powstają w ramach projektów LocMig finansowanego przez Narodowe Centrum Nauki w ramach grantu Sonata 15 i MigIntegrEast finansowanego w ramach Marie Skłodowska-Curie Actions, Horyzont 2020.