Małgorzata Budyta-Budzyńska.
2017.
Emigracja powrotna – zyski i straty, kapitały i przekazy migracyjne. Na przykładzie reemigracji z Islandii do Starych Juch
CMR Working Papers, nr 101(159)
Abstrakt
Stare Juchy to mazurska gmina będąca ogniskiem emigracji, mówiąc językiem Floriana Znanieckiego, znaczny procent jej mieszkańców mieszka i pracuje za granicą. Emigracja z Juch jest przykładem emigracji typowo ekonomicznej z obszaru peryferyjnego. Większość migrujących to ludzie z wykształceniem podstawowym lub zawodowym, odbywa się ona zasadniczo w jednym kierunku (Islandia) i jest całkowicie oparta na łańcuchach migracyjnych. Juska emigracja ma też swoją specyfikę, która wynika z sytuacji społeczno-gospodarczej miejscowości oraz modelu emigracji, jaki się tu wytworzył. W tekście przedstawiono wyniki badań dotyczących emigracji z Juch zrealizowanych latem i jesienią 2016 oraz wiosną 2017 roku. Szczególną uwagę poświęcono w nich reemigracji - motywom powrotnym i temu, co reemigranci wnoszą do środowiska lokalnego, rodzajom i skutkom ekonomicznych i społecznych przekazów (remittances). Na ile emigranci są agentami zmian, czyli swoim działaniem i postawami potwierdzają spostrzeżenia Krzywickiego i Znanieckiego na temat wpływu emigracji na przemiany technologiczne, obyczajowe i kulturowe w środowiskach lokalnych, a na ile stabilizują i konserwują system społeczny, dostarczają środków finansowych, które pozwalają przeżyć rodzinom i przez to nie zmuszają ich do podejmowania wyzwań.
Słowa kluczowe
Emigracja powrotna, emigracja z peryferii, ekonomiczne i społeczne przekazy, Islandia, Stare Juchy
