Niniejszy raport z badań krajowych przygotowano w ramach projektu H2020 RESPOND-Multilevel Governance of Mass Migration in Europe and Beyond. Raport koncentruje się na polityce integracyjnej wobec beneficjentów ochrony międzynarodowej w Polsce w latach 2011-2019. Przedstawiono w nim również doświadczenia beneficjentów tej ochrony związane z integracją . Wyniki naszych badań wskazują, że przypadek Polski charakteryzuje się brakiem oficjalnej strategii integracyjnej. Kilka aktów prawnych zajmuje się różnymi aspektami polityki integracyjnej (zawężonymi do tych dotyczących beneficjentów ochrony międzynarodowej), ale w różnym stopniu i nie są wyłącznie im dedykowane. Ogólnie rzecz biorąc, beneficjentom ochrony międzynarodowej przyznaje się takie same prawa jak obywatelom polskim w zakresie dostępu do rynku pracy, edukacji, opieki zdrowotnej i mieszkań. Indywidualne Programy Integracji (IPI) uprawniają uchodźców do współpracy z pracownikami socjalnymi z ośrodków pomocy rodzinie, którzy pomagają im w koordynacji komunikacji z różnymi instytucjami. Beneficjenci ochrony międzynarodowej, z którymi przeprowadzono wywiady na potrzeby niniejszego raportu, najczęściej udzielali pozytywnych informacji zwrotnych dotyczących wsparcia otrzymywanego od pracowników socjalnych. W odniesieniu do edukacji dorosłych uchodźców, najważniejszymi wyzwaniami okazały się nauka języka polskiego oraz uznanie wykształcenia i doświadczenia zdobytego w krajach pochodzenia.
Raport można znaleźć klikając na jeden z poniższych linków: